وزیر خارجه سوریه طی ساعات آتی به مسکو می‌رود رایزنی عراقچی و همتای تاجیکستانی دیدار عراقچی با امامعلی رحمان؛ عزم ایران برای گسترش روابط با تاجیکستان بازگشت ۱۲ صیاد آزاد شده در عربستان به ایران گزارش غریب آبادی از پیگیری‌های حقوقی بین‌المللی بعد از تجاوزات اخیر سفیر ایران در انگلیس: اگر اطمینان حاصل کنیم که مذاکره واقعی و صادقانه است، گفت‌وگو می‌کنیم رسانه عبری مدعی شد: حماس «مدل حزب‌الله» را برای پساجنگ غزه پیشنهاد داد المیادین: واشنگتن مخالفت خود را با پیش‌نویس قانون نیرو‌های حشد الشعبی به نخست وزیر عراق اطلاع داد غرق شدن کشتی در شرق لیبی با ۱۸ کشته؛ ۵۰ نفر هنوز مفقودند پاسخ پکن به هشدار واشنگتن درباره خرید نفت تحریمی روسیه و ایران: خرید نفت بر پایه سیاست‌های داخلی چین صورت می‌گیرد ترامپ: روسیه ۱۰ روز فرصت دارد تا به جنگ در اوکراین پایان دهد؛ در غیر این صورت با تحریم‌های جدید مواجه خواهد شد زلزله ۸.۵ ریشتری در روسیه / چین و پرو هشدار وقوع سونامی صادر کردند بیانیه بی‌سابقه علیه اسرائیل؛ ۱۴۲ کشور فلسطین را به رسمیت شناختند/ضرب‌الاجل ۱۵ ماهه برای تشکیل کشور فلسطین وزارت خارجه مکلف به تهیه بانک اطلاعات ایرانیان خارج از کشور شد سنگاپور آماده به رسمیت شناختن کشور فلسطین است
یادداشت اختصاصی حنیف غفاری، کارشناس مسائل بین‌الملل؛

باج گیری ترامپ از اروپاییان 

تنها تعهدی که واشنگتن به کشورهای اروپایی داده، پایبندی کاخ سفید به بند 5 دفاع جمعی ناتوست. به عبارتی گویاتر، آمریکایی‌ها در ازای پایبندی به یکی از مفاد اساسنامه ناتو از اعضای اروپایی ناتو باج گیری کرده‌اند.
حنیف غفاری؛ کارشناس مسائل بین‌الملل
تاریخ انتشار: ۱۱:۰۱ - ۱۸ تير ۱۴۰۴ - 2025 July 09
کد خبر: ۲۸۲۷۴۳

باج گیری ترامپ از اروپاییان 

به گزارش «راهبرد معاصر»؛ ‌پیام اصلی برگزاری نشست اخیر در لاهه چندان برای کشورهای اروپایی عضو پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) دلگرم کننده نبوده است. 

مقام‌های آمریکایی در این نشست خواسته خود مبنی بر اختصاص پنج درصد از تولید ناخالص داخلی کشورهای اروپایی عضو ناتو به هزینه های دفاعی و نظامی مشترک را به آنها تحمیل نموده و در عین حال نسبت به صیانت مطلق و جامع از اوکراین در جنگ اخیر تضمینی ارائه نکردند. 

واشنگتن باج گیری از ناتو را به مثابه نقشه راهی مستمر در دستور کار قرار داده است

تنها تعهدی که واشنگتن به کشورهای اروپایی داده، پایبندی کاخ سفید به بند 5 دفاع جمعی ناتوست. به عبارتی گویاتر، آمریکایی ها در ازای پایبندی به یکی از مفاد اساسنامه ناتو از اعضای اروپایی پیمان آتلانتیک شمالی باج گیری کرده اند. 

بنابراین هزینه هایی که قرار است بر بودجه کشورهای اروپایی عضو ناتو تحمیل شود، نه در ازای نقش آفرینی بیشتر واشنگتن در جنگ اوکراین، بلکه در ازای پایبندی آمریکا نسبت به یک "بایسته قانونی" به قاره سبز تحمیل می شود. این بدترین معامله درون آتلانتیکی، آن هم به ضرر ملت‌های اروپایی به شمار می رود. 

در حالی که شرایط میدان نبرد در اوکراین همچنان بحرانی است و مقام‌های ناتو هشدار تابستانی سخت را برای نیروهای اوکراینی می‌دهند، متحدان اروپایی ناتو با این واقعیت روبرو شده‌اند که آمریکا دیگر موفقیت اوکراین را عنصر کلیدی در امنیت ناتو نمی‌داند. 

با این حال، واشنگتن باج گیری از ناتو را به مثابه نقشه راهی مستمر در دستور کار قرار داده است. نکته مهم تر اینکه حتی با وجود تعهد واشنگتن مبنی بر پایبندی به اصل دفاع جمعی، تضمینی در خصوص اینکه دولت ترامپ در صورت بروز نبردی جدید میان روسیه و کشورهای اروپایی مستقیما وارد صحنه جنگ شود، وجود ندارد.

مقام‌های اروپایی در روایتگری رسانه ای خود از نشست اخیر در لاهه به عنوان "نقطه عطف" یا "نشست تاریخی" یاد می کنند. آنها بدون آنکه به خسران مطلق اروپا در داد و ستد با واشنگتن اشاره کنند، مدعی هستند این افزایش بودجه نظامی-امنیتی نشان دهنده درک جمعی نسبت به منازعات جدید در محدوده جغرافیایی آنهاست. 

سؤال اساسی اینجاست که اگر چنین تصمیم و رویکردی معلول درک اهمیت دفاع جمعی و پیوسته در برابر تهدیدات (مخصوصا تهدید روسیه برای اروپا) محسوب می شود، چرا اکثریت قریب به اتفاق کشورهای اروپایی عضو ناتو تا چند هفته گذشته در مواضع آشکار و پنهان خود با آن مخالفت می کردند؟ 

بازنده اصلی باج گیری ترامپ از دولت‌های اروپایی، شهروندان 28 کشور اروپایی عضو ناتو خواهند بود. کشورهایی که برخلاف ادعای سرانشان نمی توانند از استقلال راهبردی خود در مناسبات بین المللی سخنی به میان آورند.

بازنده اصلی باج گیری ترامپ از دولت‌های اروپایی، شهروندان 28 کشور اروپایی عضو ناتو خواهند بود

اگر از این زاویه به ماجرا بنگریم، می توانیم نشست اخیر سران ناتو در لاهه را نقطه عطفی در آگاهی جمعی شهروندان اروپایی نسبت به عمق وابستگی کشورهایشان به آن سوی آتلانتیک، یعنی واشنگتن تلقی کنیم. محصول این آگاهی جمعی هرچه باشد، به سود ساختار حکمرانی کنونی در اروپا نبوده و شکاف ملت‌ها و دولت‌ها را در قاره سبز بیش از آن چیزی که شاهد هستیم تقویت خواهد کرد. 

حتی هزینه این خبط راهبردی در آینده ای نزدیک می تواند فروپاشی رسمی ساختار اتحادیه اروپا و بازگشت کشورهای عضو این مجموعه به الگوهای حکمرانی ملی گرایانه در قرن گذشته باشد. 

ارسال نظر